حرکات ناگفته: غفلت از زبان بدن در برنامه درسی قصه گویی و نمایش خلاق
کد مقاله : 1160-3RDARTCONF
نویسندگان
انسی کرامتی *
دانشیارگروه آموزش علوم تربیتی
چکیده مقاله
امروزه استفاده از روش های مستقیم برای آموزش موضوعات اخلاقی و یا مفاهیم علمی چندان راه گشا نیست. به ویژه آموزش در دوره ابتدایی مستلزم بهره گیری از روش های نوین و ظریف هنرمندانه است. دراین میان قصه گویی به عنوان یکی از روش های جذاب آموزشی است که همواره با استقبال کودکان روبه رو بوده و تاثیرپذیری عاطفی، اخلاقی و اجتماعی قابل توجهی را در آنها به دنبال دارد. ازاینرو در برنامه درسی رسمی دانشگاه فرهنگیان، در راستای تربیت معلمان دوره ابتدایی و توانمندسازی آموزگاران در بهره گیری از مهارت قصه گویی، درسی با عنوان قصه گویی و نمایش خلاق درنظر گرفته شده است؛ اما از آنجایی که در ایران عمدتا به قصه گویی به عنوان یک فن یا مهارت نگریسته نمی شود، در سرفصل مذکور نیز به آموزش این مهارت به شکل مقتضی پرداخته نشده است. به نحوی که آموزش استفاده از زبان بدن و روابط غیرکلامی در حین بیان قصه، مورد توجه قرار نگرفته است. در نوشتار حاضر ضمن تاکید بر آثار مثبت قصه گویی در تعلیم و تربیت کودکان و ضرورت استفاده از مهارت قصه گویی در دوره ابتدایی، به جایگاه مغفول آموزش زبان بدن و ارتباطات غیرکلامی در برنامه درسی رسمی قصه گویی و نمایش خلاق در دانشگاه فرهنگیان پرداخته شده است.
کلیدواژه ها
ارتباط غیرکلامی، برنامه درسی پوچ، دانشگاه فرهنگیان، زبان بدن، قصه گویی و نمایش خلاق.
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر