| مطالعه تاریخی آموزش هنر در کشورهای توسعه‌یافته و درحال توسعه |
| کد مقاله : 1085-3RDARTCONF (R2) |
| نویسندگان |
|
سینا مجاور *1، جهاندار امیری2، امیرمحمد زرقانی1 1دانشجوی دانشکده ارتباطات و رسانه دانشگاه صداوسیما 2هیئت علمی دانشکده ارتباطات و رسانه دانشگاه صداوسیما |
| چکیده مقاله |
| آموزش هنر یکی از ارکان کلیدی نظام‌های آموزشی است که تأثیر گسترده‌ای بر رشد فردی و اجتماعی دارد. هنر نه‌تنها موجب پرورش خلاقیت، تقویت تفکر انتقادی و افزایش مهارت‌های شناختی می‌شود، بلکه نقشی مهم در شکل‌دهی به هویت فرهنگی جوامع ایفا می‌کند. کشورهای پیشرو در آموزش هنر، از این حوزه به‌عنوان ابزاری برای توسعه اقتصادی و فرهنگی بهره می‌برند و با تلفیق آن با فناوری‌های نوین و نیازهای بازار کار، مسیرهای جدیدی برای آموزش و اشتغال ایجاد کرده‌انداین پژوهش با رویکرد تطبیقی-تاریخی، به بررسی نظام‌های آموزشی هنر در چهار کشور ایران، ترکیه، ژاپن و ایالات متحده پرداخته است تا ضمن شناسایی روندهای سیاست‌گذاری و اجرای برنامه‌های درسی هنر، راهکارهایی برای بهبود وضعیت آموزش هنر در ایران ارائه دهد. روش پژوهش مبتنی بر مطالعه اسنادی و کتابخانه‌ای است و داده‌ها از منابع علمی معتبر، گزارش‌های رسمی و مطالعات پیشین استخراج شده‌اند. در تحلیل داده‌ها، از روش تطبیقی برای بررسی نقاط اشتراک و افتراق نظام‌های آموزشی این کشورها استفاده شده است.نتایج پژوهش نشان می‌دهد که در ژاپن و ایالات متحده، آموزش هنر به‌عنوان بخش جدایی‌ناپذیری از نظام آموزشی، با تأکید بر خلاقیت، مهارت‌های عملی، پیوند با صنایع فرهنگی و ارتباط مستقیم با نیازهای اجتماعی و اقتصادی توسعه یافته است. در مقابل، در ایران و ترکیه، آموزش هنر بیشتر تحت تأثیر الگوهای غربی و بدون تطبیق کافی با نیازهای بومی تدوین شده و همواره به‌عنوان یک درس فرعی در برنامه‌های درسی مدارس جایگاه حاشیه‌ای داشته است. از مهم‌ترین چالش‌های آموزش هنر در ایران می‌توان به نبود سیاست‌گذاری منسجم، کمبود منابع مالی و امکانات آموزشی، ضعف در پیوند میان آموزش و بازار کار، و دشواری ادامه تحصیل در مقاطع عالی اشاره کرد.بر این اساس، پیشنهاد می‌شود که اصلاحات بنیادینی در سیاست‌های آموزشی ایران صورت گیرد که شامل تقویت جایگاه آموزش هنر در مدارس، توسعه برنامه‌های درسی مبتنی بر مهارت‌های عملی، افزایش حمایت‌های مالی، تربیت معلمان متخصص، و ایجاد مسیرهای حرفه‌ای پایدار برای فارغ‌التحصیلان این حوزه باشد. به‌کارگیری تجربیات موفق کشورهایی مانند ژاپن و ایالات متحده می‌تواند نقش مهمی در بهبود کیفیت آموزش هنر در ایران ایفا کند و زمینه را برای توسعه فرهنگی و اقتصادی از طریق آموزش هنر فراهم سازد. |
| کلیدواژه ها |
| آموزش، هنر، توسعه، تاریخ آموزش |
| وضعیت: پذیرفته شده |